جینسینگ که در نواحی خاصی از قاره آسیا رشد می کند بیش از 400 سال است که به عنوان گیاه دارویی سنتی مورد استفاده قرار می گیرد و در تمامی تمدن های مشهور دنیا از این گیاه به عنوان داروی اسطوره ایی یاد می شود. رشد کامل جینسینگ 6 سال به طول می انجامد. هرچه سن این گیاه بیشتر شود تجمع جینسینوسایدها نیز در آن افزایش می یابد.
ریشه جینسینگ بسته به فرایند خشک کردن، به دو گروه جینسینگ سفید و جینسینگ قرمز تقسیم می شود. جینسینگ سفید ریشه جینسینگ تازه است که پس از پوست کندن خشک می شود، ولی جینسینگ قرمز بدون پوست کندن توسط بخار خشک می شود. در پروسه بخار زدن برای تهیه جینسینگ قرمز، نشاسته جینسینگ ژلاتینه می شود که باعث افزایش میزان جنسینوسایدها و فعال شدن اجزای ترکیبی موثر آن می گردد.
ریشه گیاه جینسینگ حاوی ساپونین های تری ترپنی، روغن های ضروری، پلی استیلن، پلی ساکارید، پپتیدو گلیکان، ترکیبات نیتروژنی، اسیدهای چرب، کربوهیدرات ها و ترکیبات فنلی می باشد. مهمترین جز فعال این گیاه جینسینوسایدها ( ساپونین ها ) هستند که ساختار تری ترپنی دارند و فعالیت های فارماکولوژیکی گیاه جینسینگ مربوط به این ترکیبات می باشد.
نحوه مصرف: روزی دو بار، هربار یک قرص بعد از غذا همراه با یک لیوان آب میل شود.
